domingo, 11 de febrero de 2007

Primer día de relevos

Domingo 11 de febrero. Desde el momento de pisar la N-II se presentía que la jornada iba a ser movidita. Las circunstancias, como decía Ortega, yo soy yo y mi circunstancia, invitaban a ello. Y éstas se materializaban en: un muy aceptable elenco, Mengual, Javier, Alfonso, Cristóbal, Joan, Joaquín, Tomás, Jaume, Antonio Tómas, Paco y en Mataró Rocky. Un mono de bici, aquí reconozco humildemente mi culpa, y un escenario perfecto; ligero viento de culo con incipiente sol y temperatura primaveral.
Para corroborar que las molestias de rodilla no irían a más, he marcado un ritmo de 33 con platillo, causa directa de la primera sudada y el nerviosismo y desconcierto del pelotón cuando solo habíamos cubierto 10 kms. Alfonso, que no necesita de muchos estímulos para animarse, ha continuado la marcha o, mejor dicho, la tortura. Porque después ha entrado Mengual, seguido de Javier, y éste de Joaquín. Así hasta Malgrat donde hemos firmado un tácito acuerdo de no agresión. Quedaba por subir el puerto.
Hortsavinyà es un puerto sin dobleces. Cuando llegas arriba, tu cuerpo hace rato que está en fase anaeróbica. En este sentido, nunca te defrauda, siempre sales con la sensación de misión cumplida.
La misma sensación que transmitian los saludos de los integrantes del grupo B cuando nos hemos cruzado después del descansillo que hay al inicio de la subida. Y por doble motivo, ellos, después de haber subido, iban a almorzar. A nosotros aún nos quedaba todo por hacer.
El intento de escapada de Tomás ha servido para marcar el ritmo inicial. Un ritmo sin contemplaciones que no ha permitido ningún tipo de estrategia. Iríamos llegando según nuestras fuerzas, o nuestro aguante. A mitad de puerto hemos anulado la escapada, ésta sí, de Javier, que se había marchado en Santa Susana sin atisbo de aflojar hasta que lo pilláramos. Arriba, Paco y Alfonso hemos precedido a Cristóbal, Mengual y Jaume con el resto a pocos segundos.
Ya de vuelta, después de sortear la complicada bajada por las numerosas curvas ciegas con bastante tráfico, hemos inaugurado la temporada en cuanto a relevos.
Teníamos que volver a neutralizar la nueva escapada de Javier, esta vez en su terreno, y solamente con relevos y a duras penas, lo hemos conseguido. El solito ha mantenido una escapada de 20 Kms. contra el viento y el paquete. Chapeau.
Han salido 110 Km, media de 31,3. Rocky tirando de oficio ha cumplido de forma sobresaliente.
Próxima salida: Todera Collsacreu. Salida 8:15 h.

4 comentarios:

PANISELLO dijo...

Anem forts, anem forts, a veure si d'aqui uns mesos, ja podem anar tots com motos, jeje, per cert el proper dia 25 es la inter-clubs del cc provençalenc, algu te pensat anar?¿

ADEUU

Anónimo dijo...

Ja he pogut entrar i un dia amb més calma intentare escriure quelcom,

Anónimo dijo...

Realmente fue una salida dibertida, tanto a la ida con un ritmo agrisivillo, y a la vuelta entre la subida y la persecución a relevos, que por cierto aunque costo que nos entendieramos en los relevos , al final pareciamos de un equipo profesional.
Y realmente se hizo camino, la proxima de estas mejoraremos y seremos capaces de mas.
Esto del relato del bloq, creo que nos va a animar a apretar mas en las salidas.
Tomemos conciencia que la temporada dura hasta Octubre.
Por lo menos para mi.
Para otros menos de boca.
Y despues la luz de la persiana está encendida cada vez que paso por la noche y se siente un ruidito seguido de zuuuuuuu.
¿que será? y ¿quien?.

hasta el Domingo (si puedo y no marcho a camprodon).

Anónimo dijo...

Hola a todos desde Bruselas. Tenemos que felicitar al Presi y proponerle que cambie la bici por la narrativa que lo hace, pero que muy bien. Esta semana me pierdo la salida pero para la proxima ya he empezado ha afilar el cuchillo.
Saludos y que disfruteis el domingo